DE EERSTE OVERZETTINGEN IN EEN SMALLE GEUL IN HET IJS / Volker Junck

Weser Kurier, maandag, 21. 2. 1994, plaatselijk nieuws, blz. 9

Arnold Schalks, 1994, Weser Bootschap (Krant voor het Rijn-Weser gebied), Weser Bootschaft (Zeitung für das Weser-Rhein Gebiet), Rederij Schalks (vertalingen), Reederei SCHALKS (Übersetzungen), tentoonstelling en krant, Ausstellung und Zeitung, Horst Griese, Galerie im KünstlerHaus am Deich, Bremen, Ove Lucas, Koor en Hans, Wim Konings, Andre Dekker, Regina Sasse, Burkhard Straßmann, die tageszeitung, Thomas Wolff, Weser Kurier, Volker Junck, Radio Bremen II, Turtle Movies, Radio Bremen TV, Neues Museum Weserburg, Centrum Beeldende Kunst Rotterdam, Henk Spronk en Wim Konings

"Reederei Schalks" opende het veerverkeer over de Kleine Weser.

Boven aan de dijk zag het oog van de wet in de gedaante van de waterpolitie erop toe, dat de passagiers op zijn minst zwemvesten droegen. "Als iemand in het ijskoude water valt, is hij anders direct weg." Beneden aan het talud hakten Hollandse vrienden met een lange lat op het ijs in, om op zijn minst een smalle vaargeul open te houden. Zo voltrok zich, ondanks de ongunstige omstandigheden, de gebeurtenis: De opening van een veerverbinding over de Kleine Weser door de Nederlandse actiekunstenaar Arnold Schalks.

Heel wat goedgehumeurd volk was bijeengekomen om te zien, hoe het kleine roeibootje eerst met de naam "Bremen" werd gedoopt om vervolgens tewater gelaten te worden. Onder hen een kunstenaarsgezelschap uit Rotterdam, dat koralen zong en de moeizame tocht van de notedop op twee saxofoons begeleidde.

Niet alleen de muzikanten kregen verkleumde vingers, maar ook "toproeier" Wim Konings uit Rotterdam, die geen handschoenen aan wilde trekken, "om de riemen te voelen." Ondertussen typte reder Schalks de eerste veerkaarten op zijn oude schrijfmachine: tien Mark voor een enkele reis naar het Teerhof, 15 Mark voor een retourtje, terwijl zijn moeder in het veerhuisje Glühwein verkocht.

Hoe lang de nieuwe verbinding naar het Neues Museum Weserburg zal bestaan?

Organisator Horst Griese was al blij, toen het politiebureau gistermiddag de mondelinge zegen over het projekt uitsprak in plaats van het gevreesde verbod. Een schriftelijke vergunning had de galeriehouder wijselijk niet aangevraagd. De kunstenaar zelf begeleidde zijn plan met een ernstige blik vanonder een dikke wollen muts. Rederij Schalks heeft nu een officiële vestiging in Duitsland en gebruikt als adres dat van Het "KünstlerHaus" am Deich.

Hier wil Schalks twee maanden blijven om bij de maritieme traditie van Bremen aan te knopen. Als de veerdienst door het ijs of door ambtelijke bezwaren moet pauzeren, dan blijft nog het andere doel van zijn Übersetzungen over: De overwinning van de taalbarrière tussen het Nederlands en het Duits. Het begeleidende boekje bij het veer bevat enkele vertalingen, en de deelnemers aan de actie van gisteren weten inmiddels, dat een vertaler een Übersetzer is.